Recensie La Cage : nieuwe Netflix-serie van Franck Gastambide slaat de plank mis

Recensie La Cage : nieuwe Netflix-serie van Franck Gastambide slaat de plank mis

Ontspanning /

Netflix lanceert “La Cage”, een nieuwe serie over mixed martial arts die de verwachtingen niet waarmaakt. Hier zijn de belangrijkste punten :

  • Veelbelovend concept met teleurstellende uitvoering en clichรฉmatige personages
  • Realistische MMA-gevechten, maar oppervlakkige dialogen en minimale karakterontwikkeling
  • Vlakke cinematografie en problematisch tempo, ondanks enkele goede acteerprestaties
  • Gemiste kans om een baanbrekende MMA-serie te creรซren door gebrek aan emotionele diepgang

Netflix heeft een nieuwe serie gelanceerd die de wereld van mixed martial arts (MMA) verkent. “La Cage”, gecreรซerd door Franck Gastambide, beloofde een meeslepende kijk op deze intense sport. Helaas blijkt de serie meer te struikelen dan te scoren. Laten we eens kijken waarom deze potentieel opwindende productie de verwachtingen niet waarmaakt.

Een veelbelovend concept met teleurstellende uitvoering

Franck Gastambide, bekend van succesvolle series als “Validรฉ” en “Medellรญn”, richtte zijn creatieve blik op de wereld van MMA. Als fervent liefhebber van de sport leek hij de ideale persoon om een authentiek en meeslepend verhaal te vertellen. De premisse klinkt veelbelovend : een jonge vechter streeft ernaar professioneel te worden en krijgt onverwacht de kans om tegen een formidabele tegenstander te vechten.

Helaas blijft “La Cage” steken in clichรฉs en oppervlakkigheid. Het verhaal volgt een voorspelbaar pad met stereotiepe personages :

  • De underdog-vechter die niets anders kan dan vechten
  • De woedende antagonist
  • De terughoudende coach
  • Een gecompliceerde familiesituatie

Deze elementen hadden kunnen werken als ze met diepgang en originaliteit waren uitgewerkt. In plaats daarvan voelt het alsof de serie slechts dient als een excuus om MMA-gevechten te tonen, zonder echt in de psychologie van de personages of de complexiteit van de sport te duiken.

Technische prestaties versus narratieve tekortkomingen

Waar “La Cage” wel in slaagt, is het realistisch weergeven van MMA-gevechten. De choreografie is indrukwekkend en creรซert de illusie dat we naar echte vechters kijken in plaats van acteurs. Dit is ongetwijfeld te danken aan Gastambide’s kennis van de sport en de betrokkenheid van echte MMA-kampioenen zoals George Saint Pierre, Jon Jones en Ciryl Gane.

Toch kan de technische prestatie het gebrek aan narratieve kracht niet compenseren. De dialogen zijn oppervlakkig en de personageontwikkeling is minimaal. Zelfs wanneer de serie interessante thema’s aansnijdt, zoals de mentale belasting van MMA op vechters, worden deze nauwelijks uitgediept.

Een vergelijking met andere sportfilms en -series laat zien waar “La Cage” tekortschiet :

Aspect “La Cage” Succesvolle sportproducties
Personagediepgang Oppervlakkig Complex en gelaagd
Verhaalopbouw Voorspelbaar Verrassend en genuanceerd
Thematische verkenning Beperkt Diepgaand en reflectief

Visuele stijl en acteerprestaties : gemiste kansen

De regie van “La Cage” mist de visuele flair die nodig is om de intensiteit van MMA over te brengen. In tegenstelling tot films als “Creed”, waar de camera de energie van de gevechten vastlegt, voelt de cinematografie hier vlak en soms zelfs duizelingwekkend. De constante draaiende camera tijdens gevechtsscรจnes kan bij sommige kijkers zelfs misselijkheid veroorzaken.

Qua acteerprestaties is Melvin Boomer een lichtpuntje in de hoofdrol. Hij doet zijn best met het beperkte materiaal dat hij krijgt. De gastoptredens van bekende MMA-vechters voegen authenticiteit toe, maar hun acteertalent is begrijpelijkerwijs beperkt. Franck Gastambide’s eigen optreden als acteur mist nuance en diepgang.

Het tempo van de serie is problematisch. “La Cage” raast door zijn verhaal zonder tijd te nemen voor karakterontwikkeling of thematische verdieping. Interessante plotlijnen worden geรฏntroduceerd en even snel weer losgelaten, ten gunste van eindeloze trainingsmontages of ongeloofwaardige romantische subplots.

Eindoordeel : een gemiste kans voor MMA op het kleine scherm

“La Cage” had de potentie om een baanbrekende serie over MMA te zijn, maar faalt helaas in de uitvoering. Voor fans van de sport biedt de serie wellicht enkele momenten van opwinding, maar zelfs zij zullen waarschijnlijk teleurgesteld zijn door het oppervlakkige verhaal en de gemiste kansen.

Ondanks de technische verdiensten in de gevechtsscรจnes, mist “La Cage” de emotionele impact en narratieve diepgang die nodig zijn om echt te resoneren. Het resultaat is een serie die, ironisch genoeg, zelf knock-out gaat door zijn eigen tekortkomingen.

Voor degenen die geรฏnteresseerd zijn in MMA en bereid zijn door de narratieve zwakheden heen te kijken, kan “La Cage” nog steeds enig vermaak bieden. De serie is vanaf 8 november 2024 beschikbaar op Netflix. Wees echter gewaarschuwd : de vijf afleveringen kunnen voelen als een langdurig gevecht waarin de kijker uiteindelijk de verliezer is.

Roeland
Laatste berichten van Roeland (alles zien)