De nieuwste Spaanse Netflix-serie Olympo gaat verder waar Elite stopte met controversiële tienerinhoud.
- De serie verplaatst het decor naar een topsportcentrum in de Pyreneeën, waar het draait om synchroonzwemmen.
- Ondanks thema’s als doping en homofobie blijft de verhaaldiepgang minimaal en ligt de focus op expliciete scènes.
- De cast bestaat uit bekende Netflix-gezichten zoals Clara Galle en Nuno Gallego.
- De visueel aantrekkelijke sportlocaties worden vooral gebruikt om perfect getrainde lichamen van jonge acteurs te tonen.
- De serie mist de kans om een authentiek beeld van de sportwereld te schetsen.
Netflix heeft opnieuw bewezen dat ze de grenzen van controversiële tienerdramas kunnen verleggen met hun nieuwste Spaanse serie Olympo. Na het einde van Elite, dat na acht seizoenen afscheid nam in 2024, dachten fans dat ze het dieptepunt van kwaliteit hadden gezien. Maar Netflix graaft nog dieper met deze nieuwe creatie van dezelfde producenten, die vanaf 20 juni 2025 beschikbaar is. De serie verruilt de klaslokalen van Las Encinas voor het competitieve milieu van topsport, maar behoudt de expliciete scènes en oppervlakkige verhaallijnen die veel kijkers al tegenstonden in de latere seizoenen van Elite.
De nieuwe Spaanse sensatie die Elite wil overtreffen
Netflix blijft vasthouden aan het succesformule van controversiële tienerdramas uit Spanje. Olympo verplaatst het decor naar een topsportcentrum in de Pyreneeën, waar de beste jonge atleten van Spanje trainen voor internationale competities. De serie volgt Amaia, de veeleisende aanvoerder van het nationale synchroonzwemteam, wiens positie bedreigd wordt wanneer haar beste vriendin Nuria onverwacht betere prestaties begint te leveren.
Het verhaal neemt een dramatische wending wanneer Nuria verdwijnt na een synchroonzwemtraining die misloopt. Dit incident dwingt Amaia om haar hele leven en carrière, die ze heeft opgebouwd door jarenlange opofferingen en training, in vraag te stellen. De serie probeert thema’s als doping, homofobie, sociale druk en het streven naar uitmuntendheid aan te snijden, maar slaagt er nauwelijks in deze onderwerpen met diepgang te behandelen.
De cast bestaat uit bekende gezichten voor trouwe Netflix-kijkers:
- Clara Galle, bekend van “A través de mi ventana” (Door mijn raam)
- Nuno Gallego, eerder te zien in Elite
- Agustín Della Cort, voormalig rugbyspeler die indruk maakte in de film “El Círculo de las Nieves”
- María Romanillos als de mysterieuze Nuria
Interessant detail is dat Clara Galle en Nuno Gallego niet alleen in de serie een liefdesrelatie hebben, maar ook in het echte leven, zoals ze onlangs hebben bevestigd tijdens de promotiecampagne voor Olympo.
Sportdrama of eindeloze reeks expliciete scènes?
Waar Elite al bekendstond om zijn gewaagde inhoud, lijkt Olympo deze trend nog verder door te trekken. De serie bevat talrijke expliciete seksscènes die zelfs nog verder gaan dan wat kijkers in Elite te zien kregen. De nadruk op fysieke intimiteit tussen de personages lijkt soms het verhaal te overschaduwen, alsof de makers willen bewijzen dat hun atleten niet alleen op het sportveld uithoudingsvermogen hebben.
Het concept biedt veel mogelijkheden voor visueel aantrekkelijke scènes: zwembaden, atletiekbanen, rugbyvelden, douches en kleedkamers. De producenten maken gretig gebruik van deze settings om de perfect getrainde lichamen van de jonge acteurs te tonen. Hoewel dit aanvankelijk visueel indrukwekkend kan zijn, wordt het snel duidelijk dat de serie weinig substantie biedt onder dit glanzende oppervlak.
| Vergelijking | Elite | Olympo |
|---|---|---|
| Setting | Eliteschool Las Encinas | Topsportcentrum in de Pyreneeën |
| Hoofdthema’s | Klassenstrijd, moord, tienerrebellatie | Sportcompetitie, doping, identiteit |
| Expliciete inhoud | Hoog | Zeer hoog |
| Verhaaldiepgang | Afnemend in latere seizoenen | Minimaal vanaf het begin |
Mist de serie zijn sportieve doelstellingen?
Een van de grootste teleurstellingen van Olympo is hoe de serie er niet in slaagt om de potentieel interessante thema’s rond topsport echt uit te diepen. De verhaallijnen over doping, competitieve druk en identiteitsstrijd blijven oppervlakkig en dienen voornamelijk als excuus voor meer drama en fysieke scènes tussen de personages.
De serie draait snel in cirkels, net zoals de atleten eindeloze rondjes lopen op de atletiekbaan. Na enkele afleveringen wordt duidelijk dat er weinig betekenisvolle ontwikkeling is in zowel het plot als de personages. De verdwijning van Nuria, wat de centrale mysterie zou moeten zijn, voelt aan als een nagedachte in plaats van een drijvende kracht voor het verhaal.
De vier belangrijkste gemiste kansen in Olympo zijn:
- Een authentieke verkenning van de psychologische druk op jonge topsporters
- Een geloofwaardige weergave van de sportwereld en trainingsregimes
- Karakterontwikkeling die verder gaat dan clichés en stereotypen
- Een coherent mysterie dat kijkers echt boeit
Voor kijkers die hoopten op een meeslepend sportdrama met diepgang en emotionele resonantie, biedt Olympo weinig meer dan een oppervlakkige kijkervaring die vooral steunt op fysieke aantrekkingskracht en provocerende scènes. Het lijkt erop dat Netflix, in plaats van te leren van de kritiek op de latere seizoenen van Elite, besloten heeft om dezelfde formule nog verder door te drijven, maar dan in een sportieve setting.
Is deze nieuwe Spaanse serie het kijken waard?
Voor fans van Elite die genoten van de combinatie van tienermelodrama, mysterie en gewaagde scènes, biedt Olympo wellicht nog steeds voldoende entertainment. De visueel aantrekkelijke setting van het sportcentrum en de fotogenieke cast zorgen voor een bepaald niveau van kijkplezier, zelfs als de inhoud te wensen overlaat.
Echter, voor kijkers die hopen op een verfrissende nieuwe wending aan het genre of een serieuze verkenning van de topsportwereld, zal Olympo waarschijnlijk teleurstellen. De serie mist de scherpte en originaliteit die de eerste seizoenen van Elite zo boeiend maakten, en lijkt vooral te vertrouwen op steeds explicietere scènes om de aandacht vast te houden.
Misschien is het beste advies voor potentiële kijkers om de afstandsbediening neer te leggen en zelf wat lichaamsbeweging te nemen, in plaats van uren door te brengen met deze nieuwste teleurstelling van Netflix. Olympo bewijst namelijk dat we nog niet de bodem hebben bereikt na Elite – Netflix blijft graven, en de vraag is hoeveel dieper ze nog kunnen gaan.
Ik, een expert? Absoluut niet. Ik ben gewoon iemand met veel meningen en toegang tot een toetsenbord. Als je hier bent voor kant-en-klare antwoorden, maak je dan klaar om teleurgesteld te worden. Ik stel liever vragen en laat het aan jou over om je eigen conclusies te trekken.
Ik beloof je artikelen die je hoofd laten schudden (of je voeten laten trappelen). Waarom? Omdat er niets bevredigender is dan een beetje chaos toe te voegen aan je nieuwsoverzicht.
Als ik niet bezig ben met het heruitvinden van het wiel met mijn artikelen, leef ik me uit in mijn favoriete hobby’s. Ik doe aan kitesurfen, niet omdat ik er goed in ben, maar omdat de wind niet oordeelt. Ik heb een passie voor het kweken van cactusplanten, want zelfs ik heb een plant nodig die niet om aandacht vraagt. En ten slotte speel ik urenlang videogames, ervan overtuigd dat het redden van virtuele werelden veel bevredigender is dan het echte leven.
Bereid je voor om (niet echt) onder de indruk te zijn, of op z'n minst een leuke tijd te hebben. Aarzel niet om je gedachten te delen, ook al doe ik altijd alsof die van mij de beste is.
Tot snel,
Franck
