Monster : het verhaal van Ed Gein - wat is het nieuwe Netflix-seizoen waard ?

Monster : het verhaal van Ed Gein – wat is het nieuwe Netflix-seizoen waard ?

Ontspanning /

Netflix’ nieuwe Monster-serie over Ed Gein combineert true crime met kritische reflectie op mediavoyeurisme.

  • Charlie Hunnam vertolkt de beruchte Slager van Plainfield die Hollywood-horrorfilms inspireerde
  • Serie neemt creatieve vrijheden met historische feiten, vooral rond personage Adeline
  • Meta-benadering confronteert kijkers direct met hun fascinatie voor morbide verhalen
  • Behandelt gevoelige thema’s rond transidentiteit met expliciete nuances over transgenderpersonen
  • Kritische reflectie op hoe media werkelijke tragedies exploiteren voor commerciële doeleinden

Netflix bevestigt opnieuw zijn dominantie op het gebied van true crime-series met de nieuwe Monster-reeks gewijd aan Ed Gein. Na Jeffrey Dahmer en de broers Menendez richt deze derde editie van Ryan Murphy en Ian Brennan zich op één van de meest verontrustende figuren uit de Amerikaanse criminaliteit. De serie, gelanceerd op vrijdag, verkent het verhaal van de man die de Slager van Plainfield werd genoemd.

Ed Gein : de crimineel die Hollywood inspireerde

Ed Gein’s werkelijke misdaden overtreffen vaak de fictie in hun gruwelijkheid. Tussen 1944 en 1957 bracht deze Wisconsin-boer dertien vrouwenlijken naar zijn boerderij, waar hij ze verminkte voor het maken van huishoudelijke voorwerpen. Lampenkapjes, stoelen en zelfs een letterlijke tweede huid die hij droeg – deze macabere creaties vormden zijn dagelijkse omgeving.

Hoewel hij slechts twee vrouwen vermoordde, wordt hij verdacht van zeven andere moorden, waaronder die van zijn eigen broer. Zijn necrofiele praktijken en grafschennis van meer dan een dozijn graven maakten hem tot een icoon van de Amerikaanse horror. Het is deze figuur die legendaire filmmakers inspireerde tot meesterwerken van het genre.

Alfred Hitchcock baseerde Psycho op Gein’s verhaal, terwijl Tobe Hooper er inspiratie uit putte voor The Texas Chain Saw Massacre. Jonathan Demme vond in hem ook elementen voor The Silence of the Lambs. Deze cinematografische erfenis toont de blijvende impact van zijn misdaden op de populaire cultuur.

Charlie Hunnam’s vertolking en creatieve vrijheden

Charlie Hunnam’s prestatie als Ed Gein vormt het emotionele centrum van de serie. De acteur, bekend van Sons of Anarchy, brengt een complexe nuance aan het personage dat verder gaat dan de stereotypen van het genre. In het laatste episode suggereert men hem zijn memoires te schrijven, wat een meta-reflectie vormt op hoe zijn verhaal is geïnstrumentaliseerd.

Ian Brennan neemt aanzienlijke creatieve vrijheden met het bronmateriaal, wat zowel de kracht als de zwakte van de serie vormt. Het personage Adeline, gespeeld door Suzanna Son, illustreert deze aanpak perfect. Terwijl Gein’s echte vriendin beweerde onwetend te zijn geweest van zijn daden, presenteert Netflix haar als een medeplichtige met macabere fascinaties.

Aspect Historische realiteit Netflix-versie
Adeline’s rol Onwetend van misdaden Medeplichtige met fascinatie
Moeder-relatie Dominante invloed Toxische castrerende figuur
Transidentiteit-kwestie Travestie-gedrag Dialog met Christine Jorgensen

Meta-reflectie over voyeurisme en sensatiezucht

De eerste vier afleveringen wagen zich aan gedurfde tijdsprongen met de opnames van Psycho en The Texas Chain Saw Massacre. Deze meta-dimensie onthult hoe de film-industrie zich de waarheid toeëigent voor commerciële doeleinden. De serie stelt indirect de vraag waarom kijkers zo gefascineerd zijn door true crime-verhalen.

Door het doorbreken van de vierde muur confronteert de Netflix-versie van Ed Gein het publiek direct. “Ze kunnen hun blik niet afwenden,” verklaart hij rechtstreeks in de camera, wat de kijker dwingt na te denken over zijn eigen voyeuristische impulsen. Deze aanpak transformeert de serie van een eenvoudige biografie naar een kritische reflectie op sensatiezucht.

De verschillende moederfiguren in de serie – van castrerende tot onverschillige types – bieden een galerie van toxiciteit. Hoewel dit thema relevant is, vereenvoudigt de behandeling soms complexe psychologische mechanismen tot populaire psychologie.

Gevoelige thema’s en contemporaine relevantie

De kwestie van travestie en transidentiteit loopt als een rode draad door alle afleveringen. Gein’s gewoonte om vrouwenondergoed te dragen en letterlijk in vrouwenhuid te kruipen krijgt een moderne interpretatie via dialogen met Christine Jorgensen, wiens transitie in de jaren 1950 veel media-aandacht kreeg.

Het scenario benadrukt expliciet dat Gein niet transgender was en dat transgenderpersonen veel vaker slachtoffer dan dader zijn van misdrijven. Toch rijst de vraag of deze nuance voldoende is in het huidige politieke klimaat. De serie loopt het risico geïnstrumentaliseerd te worden door conservatieve groepen die transgenderpersonen als zondebok gebruiken.

Deze potentiële recuperatie zou ironisch genoeg bewijzen wat de serie zelf aanklaagt : hoe Ed Gein’s verhaal voortdurend wordt gemanipuleerd voor verschillende agenda’s. Netflix zou dan precies doen wat het veroordeelt.

Uiteindelijk biedt Monster : Het verhaal van Ed Gein meer dan een traditionele biografie. Door zijn meta-benadering dwingt het ons na te denken over onze fascinatie voor het morbide en de manier waarop media werkelijke tragedies exploiteren. De serie slaagt erin een complexe reflectie aan te bieden over Amerikaanse obsessies met geweld, ook al neemt het soms discutabele creatieve vrijheden.

Roeland
Laatste berichten van Roeland (alles zien)